سندروم بد راستایی روشدرمانی

سندروم بد راستایی

سندروم بد راستایی واژه ای است که برای توصیف تغییرات آناتومیک ساق ها، که درد و بی ثباتی زانو را ایجاد می کند استفاده می شود.

شایع ترین تغییر چرخش داخلی فمور (استخوان ران) است. این چرخش معمولا در انتهای تحتانی آن، محلی که مفصل زانو را می سازد، رخ می دهد.

به صورت ثانویه کشکک رو به داخل می چرخد که به آن اصطلاحا کشکک چشمک زن می گویند.

ساق (استخوان های تیبیا و فیبولا) به خارج می چرخند و کف پا صاف می شود. تغییرات دراماتیک مشابه موارد فوق بر موقعیت، عملکرد و حرکت مفصل زانو تاثیر می گذارند.

درد و ناراحتی همراه این وضعیت وجود دارند و همچنین خطر دررفتگی مفصل کشکک و آرتروز مفصل زانو را افزایش می دهند.

این بدراستایی فشار نابرابر بر زانو ایجاد می کند و سبب آسیب غضروف مفصلی می شود.

این حالت در یک یا هر دو زانو می تواند رخ دهد.

علل بد راستایی

سندروم بدراستایی به طور شایع در دوندگان رخ می دهد اما در دوچرخه سواران، بازیکنان بسکتبال و والیبال نیز اتفاق می افتد.

ورزش های تماسی مانند فوتبال و راگبی هم شانس ایجاد این سندروم را افزایش می دهد.

تمرینات مکرر مانند لانج و اسکات بیش از حد نیز شانس بروز این وضعیت را افزایش می دهد. این حالت می تواند به علت آسیب زانو ایجاد شود.

آثار مخرب پارگی مینیسک و تاندونیت کشکک در مبتلایان به این سندروم بیشتر طول می کشد.

تخریب (دژنراسیون) کشکک به خاطر آرتروز یا کندرومالاسی (نرمی غضروف) نیز می تواند از علل این سندروم باشد.

علائم سندروم بد راستایی

• درد قدام زانو
• درد زیر کشکک
• خشکی مفصل زانو
• درد پیشرونده یا افزایش یابنده
• خرت خرت کردن، پاپینگ و صدای کلیک در خم کردن زانو
• خالی کردن زانو همراه با درد
• قفل نشدن زانو

ممکن است این علائم با بالا و پایین رفتن از پله ها، دویدن، اسکات بیش از حد یا نشستن با زانوی خم به مدت طولانی بدتر شود.

سایر علائم این سندروم چرخش به داخل (پروناسیون) کف پا هنگام دویدن، عدم افزایش مایع مفصلی، بدراستایی کشکک و افزایش زاویه Q زانو و درد مفصل زانو است.

تشخیص

گرچه نشانه ها و علائم نشانگر ابتلای فرد به این سندروم هستند ولی تشخیص دقیق با معاینه بالینی امکان پذیر است.

X-ray (گرافی) تشخیص را قطعی می کند.

درمان سندروم بد راستایی

درمان این آسیب در مرحله اول استفاده از یخ و ضد التهاب غیر استروئیدی است تا تورم و التهاب مفصل زانو را کنترل کنیم.

استراحت نیز توصیه می شود.

محدودیت استفاده از مفصل به وسیله عدم دویدن، راه رفتن، اسکات، لانج و پایش ورزش ها به وسیله شنا کردن، دوچرخه سواری و الیپتیکال (دوچرخه فضایی) نیز یک راه درمان شایع برای سندروم بدراستایی است.

تمرینات اندام تحتانی برای تقویت قدرت عضلات ساق و کشش آنها به همراه تمرین تقویتی ایزومتریک برای درمان این حالت استفاده می شود.

استفاده از بریس زانو هنگام تمرین ها ممکن است توصیه بشود.

برای موارد پیشرفته سندروم بدراستایی که درمان ورزشی ساده جواب نمی دهد، جراحی برای اصلاح این وضعیت ممکن است پیشنهاد شود.

اما جراحی فقط در کمتر از ۱۰ درصد بیماران ضروری است.

گروه تخصصی پزشکان طب فیزیکی و توان بخشی

منبع : سایت healthstatus

ترجمه شده توسط : دکتر محمد احمدی دستگردی