سندرم پس از ضربه به سر

درمان سندروم پس از ضربه به سر

درمان سندروم پس از ضربه سر، بسته به نوع علائمی که فرد دارد و شدت آسیب متفاوت است. آسیب های خفیف ضربه مغزی معمولاً به غیر از استراحت و مصرف مسکن برای سردرد نیاز به هیچ درمانی ندارند. با این حال، یک فرد با آسیب مغزی خفیف معمولاً باید از نظر تداوم علایم یا بدتر شدن علایم و بروز علایم جدید در خانه تحت نظارت دقیق قرار گیرد. وی همچنین ممکن است قرار ملاقات های بعدی با پزشک را داشته باشد. پزشک زمان مناسب بازگشت به کار، مدرسه یا فعالیت های تفریحی را مشخص خواهد کرد. بیشتر افراد به تدریج به روال عادی خود باز می گردند. مراقبت های اورژانسی برای آسیب های مغزی و سندرم پس از ضربه به سر متوسط تا شدید انجام می شود. تامین اکسیژن مورد نیاز بیمار، حفظ فشار خون و جلوگیری از صدمه بیشتر به سر یا گردن از جمله اقدامات ضروری می باشد. افراد دارای آسیب دیدگی شدید ممکن است آسیب های دیگری نیز داشته باشند که باید رفع شود.

داروهای سندرم پس از ضربه به سر

داروهایی برای محدود کردن آسیب ثانویه به مغز استفاده می شود که شامل موارد زیر است:

• داروهای ادرار آور: داروهای ادرار آور، که به صورت وریدی به افراد آسیب دیده مغزی داده می شود، به کاهش فشار داخل مغز کمک می کنند.
• داروهای ضد تشنج: افرادی که آسیب مغزی متوسط تا شدید داشته اند، در هفته اول پس از آسیب دیدگی خود در معرض تشنج هستند. برای جلوگیری از هرگونه آسیب مغزی اضافی که ممکن است در اثر تشنج ایجاد شود، ممکن است در طول هفته اول داروی ضد تشنج تجویز شود. درمان های ضد تشنج مداوم فقط در صورت بروز تشنج استفاده می شود.
• داروهای محرک کما: پزشکان گاهی اوقات از داروهایی استفاده می کنند تا بیمار را به کما ببرند زیرا مغز در حالت کما برای عملکرد به اکسیژن کمتری نیاز دارد.

جراحی در سندرم پس از ضربه به سر

برای به حداقل رساندن آسیب اضافی به بافت های مغز ممکن است نیاز به جراحی اورژانسی باشد. برای رفع مشکلات زیر ممکن است از جراحی استفاده شود:

• خارج کردن خون لخته شده (هماتوم)
• ترمیم شکستگی جمجمه
• جلوگیری از خونریزی در مغز
• باز كردن پنجره در جمجمه جهت کاهش فشار داخل جمجمه

چه اقدامات توانبخشی برای سندروم پس از ضربه به سر انجام می شود؟

بیشتر افرادی که آسیب مغزی قابل توجهی داشته اند، نیاز به توانبخشی دارند. ممکن است لازم باشد مهارت های اساسی مانند راه رفتن یا صحبت را دوباره یاد بگیرند. هدف بهبود توانایی های آنها برای انجام فعالیت های روزمره است. درمان تیمی توانبخشی با مدیریت متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و با همکاری فیزیوتراپ ها، کاردرمان ها و گفتاردرمان ها معمولاً در بیمارستان آغاز می شود و سپس از طریق خدمات سرپایی ادامه می یابد. نوع و مدت زمان توانبخشی برای بیماران مبتلا به سندرم پس از ضربه به سر متفاوت است و بستگی به شدت آسیب مغزی دارد.

علایم سندروم پس از ضربه به سر چه مدت طول می کشد؟

اگر علائم و نشانه ­های این سندرم را داشته باشید، بعد از حدود یک هفته این علائم ممکن است از بین بروند. اغلب افراد بعد از ۱ تا ۲ هفته احساس بهبودی کرده و بعد از ۳ ماه کاملاً به حالت عادی خود بازمی­گردند. اما معمولاً افراد کمی هستند که علائم سندرم پس از ضربه به سر را به مدت طولانی­تری با خود به همراه خواهند داشت. حتما پس از حادثه به پزشک مراجعه کنید تا شما را معاینه کرده و بگوید بعد از ضربه به سر چه علائمی خطرناک است و به چه درمانی نیاز دارید.

چگونه می توانیم از خطر بروز سندروم پس از ضربه به سر را کاهش دهیم؟

• همیشه در وسیله نقلیه موتوری از کمربند ایمنی استفاده کنید.
• کودک همیشه باید در صندلی عقب اتومبیل که صندلی ماشین مخصوص کودک نصب شده بنشیند.
• بعد از مصرف داروهای خواب آور رانندگی نکنید.
• هنگام دوچرخه سواری و استفاده ازموتور سیکلت از کلاه ایمنی استفاده کنید.
• هنگام بازی بیس بال یا ورزش های تماسی مثل اسکی یا اسب سواری نیز از محافظ مناسب سر استفاده کنید.

چگونه می توانیم از افتادن و در نتیجه بروز سندروم پس از ضربه به سر جلوگیری کنیم؟

به جای آنکه بعد از حادثه به دنبال درمان خانگی ضربه به سر باشیم، بهتر است فضای خانه را ایمن کنیم تا از بروز هر گونه خطر پیشگیری شود. نکات زیر می تواند به افراد مسن کمک کند تا از سقوط  در خانه جلوگیری کنند:

• در حمام ها نرده نصب کنید
• کف حمام یا وان یک حصیر قرار دهید تا لیز نخورید
• فرشها را با چسب ثابت کنید
• در دو طرف راه پله ها نرده نصب کنید
• نورپردازی مناسب در محیط خانه داشته باشید
• به طور منظم معاینه بینایی کنید
• ورزش منظم داشته باشید

چگونه می توانیم از بروز آسیب دیدگی در کودکان جلوگیری کنیم؟

نکات زیر می تواند به کودکان در جلوگیری از آسیب به سر و در نهایت سندرم پس از ضربه به سر کمک کند:

• درب ایمنی را در بالای راه پله نصب کنید تا کودکان از راه پله رفت و آمد نکنند.
• محافظ پنجره ها را نصب کنید تا از سقوط جلوگیری کند.
• از زمین های بازی که دارای مواد جاذب شوک در زمین هستند، استفاده کنید.
• از ایمن بودن و ثابت بودن فرش ها اطمینان حاصل کنید.
• اجازه ندهید بچه ها در بالکن بازی کنند.