استئونکروز هیپ یا سیاه شدن سر استخوان ران

فاکتور های خطر سیاه شدن سر استخوان ران

اگرچه همواره علت قطعی اختلال خونرسانی به استخوان مشخص نمی باشد، اما تعدادی از فاکتورهای خطر که فرد را در معرض این بیماری قرار می دهند شامل موارد زیر می باشند:

• آسیب ها: در رفتگی، شکستگی و سایر آسیب های مفصل لگن که باعث آسیب عروق و اختلال خونرسانی به سر استخوان ران می شوند.
• مصرف زیاد الکل: مصرف زیاد الکل در طولانی مدت باعث ایجاد رسوبات چربی در عروق شده و سطح کورتیزون را افزایش می دهد که منجر به کاهش خونرسانی به استخوان می گردد.
• مصرف داروهای کورتیکواستروئید (کورتون): بسیاری از بیماری ها از جمله آسم، آرتریت روماتوئید و لوپوس با داروهای کورتیکواستروئید درمان می گردند. اگرچه علت قطعی ایجاد استئونکروز توسط این داروها مشخص نمی باشد، اما مطالعات نشان دهنده ارتباط بین مصرف طولانی مدت این داروها و سیاه شدن سر استخوان ران می باشند.
• سایر بیماری ها: استئونکروز با برخی بیماری های دیگر همراهی دارد از جمله: بیماری غواصان، بیماری سیکل سل، اختلالات میلوپرولیفراتیو، بیماری گوشه، لوپوس، کرون، آمبولی شریانی، ترومبوز و واسکولیت.

علایم بیماری استئونکروز هیپ یا سیاه شدن سر استخوان ران

استئونکروز مراحل مختلفی دارد. درد مفصل لگن اولین علامت می باشد که به صورت درد مبهم در کشاله ران یا باسن احساس می شود. با پیشرفت بیماری، ایستادن و وزن گذاری بر روی مفصل سمت درگیر دشوار بوده و حرکات مفصل نیز دردناک می باشد. ممکن است پیشرفت بیماری چندین ماه تا یکسال به طول بیانجامد. تشخیص این بیماری در مراحل اولیه بسیار مهم می باشد، زیرا برخی مطالعات نشان داده اند که درمان زودهنگام پیامد های بهتری دارد.

معاینه بالینی پزشک برای درمان استئونکروز هیپ

پس از بررسی شرح حال علایم و سابقه بیماری های قبلی، پزشک مفصل لگن بیمار را معاینه می کند.

بیماران دچار استئونکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران اغلب دچار درد شدید در مفصل لگن می باشند در حالیکه دامنه حرکات مفصل نسبتا خوب می باشد. علت این است که در مراحل اولیه بیماری تنها سر استخوان ران درگیر می باشد. در مراحل پیشرفته با تخریب سر استخوان ران، کل مفصل دچار آرتریت می شود و بیمار دچار کاهش حرکات مفصل و خشکی می گردد.

روش های تصویربرداری از سیاه شدن سر استخوان ران

مطالعات تصویربرداری در تایید تشخیص به پزشک کمک می کنند.

• رادیوگرافی ساده: جهت بررسی وجود تخریب استخوان سر ران و همچنین تعیین مقدار آسیب استخوانی استفاده می شود.

• MRI: با استفاده از MRI تغییرات اولیه در استخوان که در رادیوگرافی ساده نشان داده نمی شوند قابل ارزیابی می باشند. با استفاده از این روش می توان بررسی نمود که چه مقداری از استخوان درگیر می باشد. همچنین امکان بررسی موارد زودهنگام بیماری که علایم زیادی ایجاد نکرده اند (مثلا درگیری مفصل لگن سمت مقابل) میسر می باشد.

MRI بیمار نشاندهنده استئونکروز در سر استخوان ران سمت راست می باشد(فلش سفید). خط تیره (فلش های قرمز) مرز بین استخوان مرده و زنده می باشد. مفصل هیپ سمت چپ نرمال می باشد.