درد شست پا ( سزاموئیدیت)
درد شست پا ( سزاموئیدیت)
درد شست پا ( سزاموئیدیت) بیشتر استخوان های بدن انسان در مفاصل به یکدیگر متصل می شوند.
اما چند استخوان وجود دارد که به هیچ استخوان دیگری وصل نمی شوند.
آنها فقط به تاندونها متصل شده یا در ماهیچه ها قرار دارند. اینها سزاموئید هستند. کشکک زانو (پاتلا) بزرگترین سزاموئید است.
دو سزاموئید بسیار کوچک دیگر (تقریباً به اندازه یک ذرت) در قسمت زیرین پا در نزدیکی انگشت بزرگ یافت می شود،
یکی در قسمت بیرونی پا و دیگری در سطح داخلی.
سزاموئید ها مانند قرقره عمل می کنند. آنها سطح صافی را ایجاد می كنند كه تاندونها بر روی آن بلغزد
و در نتیجه توانایی تاندونها در انتقال نیروهای عضلانی افزایش می یابد.
سزاموئیدهایی که در قسمت قدامی پا قرار دارند به تحمل وزن کمک می کند. مانند سایر استخوان ها، سزاموئیدها نیز می توانند
شکسته شوند (شکستگی). علاوه بر این، تاندونهای اطراف سزاموئید ها ممکن است تحریک یا ملتهب شوند.
به این حالت سزاموئیدیت گفته می شود و نوعی تاندونیت (التهاب تاندون) است. در بین رقاصندگان باله و دوندگان رایج است.
علائم
- درد در زیر انگشتان بزرگ پا متمرکز است. در سزاموئیدیت درد به صورت تدریجی پیشرفت می کند اما در شکستگی درد به صورت ناگهانی خواهد بود.
- تورم و کبودی ممکن است وجود داشته باشد یا نباشد.
- ممکن است در خم شدن و صاف کردن انگشت بزرگ، مشکل و درد را تجربه کنید.
تشخیص
در طول معاینه، پزشک به دنبال درد و حساسیت در استخوان های سزاموئید می باشد.
پزشک ممکن است استخوان را کمی دستکاری و جا به جا کند یا از شما بخواهد که پنجه پا را خم و صاف کنید.
همچنین ممکن است او انگشتان پا را به سمت بالای پا خم کند تا ببیند آیا این درد شدت می یابد یا خیر.
پزشک شما برای اطمینان از تشخیص صحیح، عکس ساده (سیاه و سفید) از پای شما درخواست خواهد کرد.
در بسیاری از افراد، استخوان سزاموئید نزدیکتر به مرکز پا (سزاموئید داخلی) دارای دو بخش (دو تکه ایی) است.
از آنجا که لبه های سزاموئید داخلی دو تکه به طور کلی صاف است و لبه های یک سزاموئید شکسته دندانه دار و ناصاف می باشد،
اشعه ایکس در رسیدن به تشخیص مناسب مفید است. پزشک شما همچنین ممکن است
عکس ساده پای دیگر برای مقایسه ساختار استخوانی درخواست کند. اگر عکس ساده طبیعی به نظر برسد،
پزشک ممکن است اسکن استخوان درخواست کند.
درمان
درمان درد شست پا ( سزاموئیدیت) عموماً بدون جراحی است. با این حال، اگر اقدامات محافظه کارانه شکست بخورند،
پزشک شما ممکن است جراحی را برای برداشتن استخوان سزاموئید توصیه کند.
سزاموئیدیت
- فعالیتی که باعث درد می شود را متوقف کنید.
- آسپیرین یا ایبوپروفن را برای تسکین درد مصرف کنید.
- استراحت کنید و در کف پای خود یخ بگذارید. یخ را مستقیماً روی پوست نمالید،
بلکه از یک کیسه یخ استفاده کنید یا یخ را در یک حوله بپیچانید. - کفش های پاشنه کوتاه با کفی نرم بپوشید. کفش هایی با کفی سفت و سخت مانند چوب نیز ممکن است راحت باشد.
- برای کاهش استرس وارده به پا از پدهای بالشتکی نمدی استفاده کنید.
- به تدریج به فعالیت خود بازگردید، به پوشیدن یک پد بالشتکی از جنس فوم لاستیکی محکم
جهت حفاظت از آنها ادامه دهید. از فعالیت هایی که وزن شما را روی نوک پاها قرار می دهد، خودداری کنید. - انگشت بزرگ پا را با چسب نواری مخصوص ببندید(تیپ کردن) به طوری که به سمت پایین خم شود( خم شدن به سمت کف پا)
- پزشک شما ممکن است تزریق داروی استروئیدی (کورتون) را برای کاهش تورم توصیه کند.
- در صورت تداوم علائم، ممکن است نیاز به استفاده از آتل کوتاه پا با قابلیت جا به جایی به مدت ۴ تا ۶ هفته داشته باشید.
شکستگی استخوان سزاموئید
- شما نیاز به پوشیدن کفش با کفی سفت و یا آتل کوتاه جهت شکستگی پا دارید.
- پزشک شما ممکن است برای محدود کردن حرکت انگشت بزرگ پا، مفصل را چسب های نواری مخصوص ببندد (تیپ کردن).
- شما ممکن است یه پد به شکل حرف J جهت کاهش فشار و ترمیم شکستگی در اطراف استخوان سزاموئید بپوشید.
- ممکن است داروهای ضد درد مانند آسپیرین یا ایبوپروفن توصیه شود.
- ممکن است چندین ماه طول بکشد تا احساس ناراحتی فروکش کند.
- پد های بالشتکی یا سایر آتل ها در بهبودی شکستگی مفید هستند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.