آب درمانی دیسک کمر و کاهش کمردرد با حرکات ورزشی در آب

درمان آسیب ستون فقرات با حرکات اصلاحی در آب

آسیب‌های شایع ستون فقرات شامل فتق دیسک کمر (سیاتیکا)، تنگی ستون فقرات کمری، اسپوندیلولیستزیس (سرخوردگی مهره) و دردهای مکانیکی غیر اختصاصی است.
رادیکولوپاتی، فتق و بیرون زدگی دیسک کمر یا گردن است که به نام پارگی دیسک نیز شناخته می‌شود. در بسیاری از موارد، این آسیب در طول یک رویداد معمول برداشتن وزنه سنگین یا چرخش سریع یا خم شدن در زندگی روزمره و یا حتی عطسه و سرفه شدید آغاز می‌شود. فشار ناشی از فتق دیسک ممکن است باعث درد در پشت و همچنین درد، سوزن‌سوزن شدن و بی‌حسی در پاها شود.
سیاتیک در واقع همان بیرون زدگی دیسک کمر و رادیکولوپاتی کمری است و زمانی رخ می‌دهد که دیسک بر روی ریشه عصبی نخاعی فشار بیاورد. عصب سیاتیک عصب بزرگی است که از کمر شروع می‌شود و تا پشت ساق امتداد می‌یابد. این درد می تواند از درد خفیف و احساس ناخوشایند تا شدید و ناتوان‌کننده متغیر باشد و می توان با بهترین حرکات آب درمانی برای دیسک کمر این دردها را کاهش داد. تنگی ستون فقرات کمری یا گردنی شامل باریک شدن کانال نخاعی است که اعصاب نخاع را فشرده می‌کند. تنگی ستون فقرات گاهی هیچ علامتی در کمر ایجاد نمی‌کند. اما می‌تواند باعث درد، سوزن‌سوزن شدن یا بی‌حسی و ضعف در پاها شود.
اسپوندیلولیستزیس یا سرخوردگی مهره کمر معمولاً از خم شدن مکرر و زیاد ستون فقرات کمری به عقب ناشی می‌شود. این آسیب اغلب در ورزشکارانی دیده می‌شود که زمان زیادی را با کمر قوس‌دار می‌گذرانند – به‌عنوان‌مثال، ژیمناستیک‌ها، بازیکنان فوتبال و غواصان. همچنین افراد مسن ممکن است دچار شکستگی استرسی در قسمتی از مهره شوند که بهبود نمی‌یابد. این شکستگی ممکن است باعث شود؛ مهره آسیب‌دیده روی مهره دیگری بلغزد.

فواید اب درمانی برای درد سیاتیک

فواید اب درمانی برای درد سیاتیک قابل توجه است. شناوری در آب فشار وارده بر مفاصل ستون فقرات و عصب سیاتیک را کاهش می‌دهد، که می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند. این کاهش فشار به بافت‌های آسیب‌دیده اجازه می‌دهد تا در محیطی با فشار کمتر ترمیم یابند و بیمار به شرایط قبلی خود بازگردد. مقاومت ملایم آب و گرمای آن به افزایش دامنه حرکتی و انعطاف‌پذیری کمک می‌کند. این امر می‌تواند به کاهش سفتی عضلانی و بهبود تپیحرک در افراد مبتلا به سیاتیک کمک کند. گرمای طبیعی آب می‌تواند به تسکین درد و کاهش التهاب کمک کند. گرما به افزایش جریان خون به ناحیه آسیب‌دیده کمک می‌کند، که می‌تواند فرآیند ترمیم را تسریع بخشد و مواد مغذی و اکسیژن بیشتری را به آن منطقه برساند. در نتیجه می بایست در کنار اوزون تراپی دیسک کمر و دیسکوژل از آب درمانی هم کمک گرفت.
ورزش در آب برای دیسک کمر به تقویت عضلات کمک می‌کنند، به ویژه عضلات اطراف ستون فقرات و پاها، که می‌توانند به حمایت بهتر از عصب سیاتیک و کاهش فشار بر آن کمک کنند. تقویت این عضلات می‌تواند به پیشگیری از آسیب‌های احتمالی در آینده نیز کمک کند. همچینین آرامش حاصل از شناور بودن در آب می‌تواند به کاهش تنش عضلانی و بهبود کلی حالت روانی و بازگشت سریعتر به فعالیت های روزمره کمک کند.

اصول کلی آب درمانی در کمردرد

روش درمانی پی آر پی کمر

زمان مناسب برای جراحی دیسک کمر و سیاتیک

برای کمر درد به چه دکتری مراجعه کنیم؟

مدت زمان آب درمانی دیسک کمر

مدت زمان آب درمانی دیسک کمر به صورت ایده‌آل می‌تواند بسته به شرایط خاص فرد، شدت علائم و توصیه‌های پزشک متخصص متفاوت باشد. به طور کلی، جلسات آب درمانی معمولاً بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشند. اما برخی نکات مهم در این زمینه وجود دارد.
شروع به آرامی: برای افرادی که تازه شروع به آب درمانی می‌کنند، ممکن است توصیه شود که با جلسات کوتاه‌تر، مانند ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، شروع کنند. این امر به بدن فرصت می‌دهد تا به تدریج به نوع جدیدی از فعالیت عادت کند.
افزایش تدریجی: با پیشرفت درمان و بهبود تحمل فعالیت، مدت زمان جلسات می‌تواند به تدریج افزایش یابد. این افزایش باید با توجه به پاسخ بدن و بدون ایجاد درد یا ناراحتی اضافی صورت گیرد.
توجه به پاسخ بدن: بسیار مهم است که به پاسخ‌های بدن خود توجه کنید. اگر در طول یا پس از جلسه آب درمانی احساس درد یا خستگی مفرط دارید، ممکن است لازم باشد مدت زمان جلسات را کاهش دهید یا فرکانس آن‌ها را تنظیم کنید.
تنظیم برنامه درمانی: برنامه آب درمانی باید به گونه‌ای تنظیم شود که هم با اهداف درمانی شما مطابقت داشته باشد و هم به شما اجازه دهد بین جلسات زمان کافی برای ریکاوری داشته باشید.
مشاوره با متخصص: برای تعیین بهترین برنامه آب درمانی متناسب با نیازهای خاص شما، از جمله مدت زمان ایده‌آل جلسات، مشاوره با یک فیزیوتراپیست یا پزشک متخصص ضروری است.

بهترین حرکات آب درمانی برای دیسک کمر

بهترین حرکات آب درمانی برای دیسک کمر را در این بخش معرفی می کنیم. دو عامل مهم در توان‌بخشی ستون فقرات، پایداری (قدرت) و تحرک (انعطاف پذیری) ستون فقرات است. هر دو عامل را می‌توان با هر تمرینی که عضلات، رباط‌ها و تاندون‌های اطراف ستون فقرات را تقویت می‌کند، بهبود بخشید.
۱. راه رفتن در آب: راه رفتن در آب، به ویژه در استخری با عمق که آب تا سطح سینه می‌رسد، به تقویت عضلات پایین تنه و کمر کمک می‌کند. این تمرین به بهبود تعادل و هماهنگی نیز کمک می‌کند؛ اما توجه داشته باشید همانطور که داروی دیسک کمر به تنهایی در درمان بیرون زدگی دیسک کافی نیست؛ فقط راه رفتن به عنوان آب درمانی نیز کافی نیست و باید در ترکیب با سایر تمرینات آب درمانی برای سیاتیک باشد.
۲. کرال سینه: شنای سوئدی (کرال) فشار کمتری نسبت به سایر سبک‌های شنا بر ستون فقرات وارد می‌کند. این سبک شنا به تقویت عضلات شکم و پشت بدون اعمال فشار بر دیسک‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند.
۳. کشش‌های ایستاده در آب: انجام حرکات کششی در آب می‌تواند به افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش تنش عضلانی کمک کند. کشش‌های ایستاده می‌توانند شامل خم کردن آرام بدن به جلو، به طرفین، و چرخش‌های ملایم کمر باشند.
۴. تقویت عضلات شکم در آب: تمریناتی مانند پدال زدن مانند دوچرخه‌سواری در آب یا استفاده از توپ‌های آبی برای انجام حرکات دورانی، به تقویت عضلات مرکزی بدن کمک می‌کند که برای حمایت از ستون فقرات حیاتی است.
۵. تمرینات تعادلی: استفاده از تخته‌های شنا یا نودل‌های آبی برای حفظ تعادل در حالی که پاها شناور هستند، به تقویت عضلات مرکزی و کمر کمک می‌کند و به بهبود تعادل و هماهنگی بدنی منجر می‌شود.

آب درمانی بعد از عمل دیسک کمر

آب درمانی بعد از عمل دیسک کمر می‌تواند بخش مهمی از فرآیند توانبخشی باشد. این روش درمانی به کاهش درد، بهبود دامنه حرکتی و تقویت عضلات کمک می‌کند، بدون آنکه فشار زیادی به ناحیه تازه جراحی شده وارد شود. با این حال، رعایت نکات خاصی برای اطمینان از ایمنی و اثربخشی آب درمانی در دوره نقاهت ضروری است:
قبل از شروع آب درمانی، اطمینان حاصل کنید که پزشک یا جراح شما این نوع فعالیت را تأیید کرده است. زمان مناسب برای شروع آب درمانی ممکن است بسته به نوع جراحی و سرعت بهبودی متفاوت باشد. پس از جراحی دیسک کمر، ممکن است لازم باشد با تمرینات آبی سبک و ملایم شروع کنید تا به تدریج شدت و مدت زمان تمرینات را افزایش دهید. تمرکز اصلی تمرینات باید روی تقویت عضلات اطراف ستون فقرات و افزایش انعطاف‌پذیری باشد تا به استقرار و حمایت بهتر ستون فقرات کمک کند. از انجام حرکاتی مانند پریدن یا حرکات ناگهانی که ممکن است فشار غیرضروری به ستون فقرات وارد کنند، اجتناب کنید. برای کمک به حفظ تعادل و ایمنی در آب، ممکن است استفاده از تجهیزات کمکی مانند نودل‌های آبی، جلیقه‌های شنا یا تخته‌های شنا توصیه شود.