برنر و استینگر ،درمان آسیب عصب شبکه بازویی

برنر و استینگر

برنر یا استینگر ( آسیب دردناک و آسیب زننده اعصاب) زمانی رخ می دهد که بعد از یک برخورد،

اعصاب مربوطه در گردن و شانه تحت کشش یا فشار قرار بگیرند.

این آسیب ها در ورزش های تماسی و پربرخورد شایع تر هستند و درد سوزاننده با انتشار به شانه و دست (برنر) نامیده می شوند.

برنر مانند یک شوک الکتریکی منتشر به شانه است.

اعصاب مانند کابل های الکتریکی می باشند که در کانال نخاعی طی مسیر می کنند و پیام ها را بین مغز و عضلات منتقل می کنند.

اعصابی که حس و حرکت شانه را تامین می کنند، از کانال نخاعی در گردن منشعب می شوند و

با یکدیگر شبکه عصبی براکیال (بازویی) را می سازند. تمام اعصاب شانه از این شبکه جدا می شوند.

شبکه ای از اعصاب بهم پیوسته که حرکت و احساس در شانه ، بازو و دست را کنترل می کنند.

آسیب شبکه بازویی می تواند باعث ایجاد برنر شود. این آسیب برنر و استینگر معمولا زمانی رخ می دهد

که سر با فشار به یک سمت (راست/چپ) و پایین حرکت داده شود. این حرکت، گردن را خم و اعصاب را تحت فشار قرار می دهد.

بسیاری از آسیب های شبکه بازویی برنر و استینگر، زمانی رخ می دهد که شانه به پایین و سر به سمت مخالف منحرف شود.

ورزش های تماسی: ورزشکارانی که در ورزش های تماسی شرکت می کنند، شانس بیشتری برای ابتلا به برنر دارند.
این صدمات غالبا پس از سقوط روی سر مانند افتادن در کشتی یا تکل در فوتبال رخ می دهند.
در حقیقت تکل زدن شایع ترین آسیب ایجاد کننده برنر است. مدافعان و بازیکنان کنار خط فوتبال آمریکایی بیشترین کسانی هستند که از این آسیب رنج می برند.
تنگی کانال نخاعی: علاوه بر ورزش های تماسی، کانال تنگ نخاعی نیز ریسک ایجاد برنر را در شما افزایش می دهد.
ورزشکارانی که دچار آسیب برنر راجعه می شوند، ممکن است کانال نخاعی تنگ تری نسبت به ورزشکارانی که آسیب برنر نداشته اند، داشته باشند.

علائم برنر به طور معمول به صورت یکطرفه است و در حد چند ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد.

اما در بعضی موارد ساعت ها یا روزها و یا حتی بیشتر می تواند طول بکشد. شایع ترین علائم برنر شامل موارد زیر است:

برای تشخیص بیماری برنر و استینگر، پزشک شرح حال نحوه وقوع آسیب و علایم شما را بررسی می کند.

معمولا نیازی به مطالعات تصویربرداری شامل تصویربرداری با اشعه ایکس، MRI، یا مطالعات اعصاب نمی باشد.

در صورت داشتن علائم زیر نیاز به معاینه کامل تر می باشد:

پدهای محافظ اطراف گردن مانند کلار کابوی یا رول گردنی، ثبات بیشتری را برای بازیکنان مستعد به برنر ایجاد می کند.

درمان برنر و استینگر با هدف حذف آسیب مجدد شروع می شود. ورزشکاران تا زمان برطرف شدن کامل علائم، مجاز به بازگشت به ورزش نیستند.

این زمان ممکن است چند دقیقه تا چند روز طول بکشد.

ورزشکاران در صورت داشتن ضعف یا درد گردن، هرگز مجاز به بازگشت به ورزش نیستند.

اگرچه این آسیب با مرور زمان بهتر می شود، ولی در صورت طول کشیدن علائم به مدت چند روز،

ممکن است نیاز به کار با مربی یا درمانگر جهت برگشت قدرت و حرکت باشد.

بالشتک محافظ در اطراف گردن ، مانند رول گردن یا یقه ثبات بیشتری را برای بازیکنان مستعد ایجاد می کند.

اگر شما مبتلا به برنر و استینگر راجعه هستید، ممکن است پزشک به استفاده از رول گردنی مخصوص

یا پد بالا آمده شانه در زمان مسابقه توصیه کند. این پدها شامل پد عنکبوتی (اسپایدر) که زیر پد شانه پوشیده می شود

و کلار کابوی که روی پد شانه استفاده می شود هستند.

امتیاز دهید post