ورزش درمانی استئوآرتریت مفصل گلنوهومرال

در این نوشته دکتر محسن چراغی و دکتر محمد رسول نظام آبادی فلوشیپ ستون فقرات و توانبخشی ضایعات نخاعی، در مورد … توضیحاتی ارائه کرده اند.

استئوآرتریت مفصل گلنوهومرال، که به عنوان آرتریت تخریبی شانه نیز شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین انواع آرتریت است که بر مفصل شانه تأثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث درد، سفتی و محدودیت حرکتی شود. ورزش درمانی به عنوان یکی از راه‌های مؤثر در مدیریت و تسکین علائم استئوآرتریت مفصل گلنوهومرال مطرح است. در ادامه، به بررسی نقش ورزش درمانی در کنترل و بهبود این بیماری پرداخته شده است.

 اهمیت ورزش درمانی در استئوآرتریت مفصل گلنوهومرال: ورزش‌های هدفمند می‌توانند به حفظ و بهبود دامنه حرکتی شانه کمک کرده، عضلات اطراف مفصل را تقویت بخشیده و به کاهش درد و بهبود عملکرد کلی فرد منجر شوند. تمرینات باید به گونه‌ای طراحی شوند که فشار اضافی بر مفصل آسیب‌دیده وارد نیاورند.

انواع تمرینات توصیه شده: تمرینات کششی، تقویتی و هوازی می‌توانند بخشی از برنامه ورزشی برای افراد مبتلا به استئوآرتریت مفصل گلنوهومرال باشند. تمرینات کششی به حفظ انعطاف‌پذیری کمک کرده و از سفتی مفصل جلوگیری می‌کنند. تمرینات تقویتی، به خصوص آن‌هایی که بر عضلات دلتوئید، روتاتورهای کاف و عضلات پشتی تمرکز دارند، به استحکام بخشیدن به مفصل شانه کمک می‌کنند. تمرینات هوازی مانند پیاده‌روی یا شنا، به بهبود گردش خون و کاهش وزن کمک کرده که می‌تواند بر کاهش فشار وارد بر مفاصل تأثیر بگذارد.

ورزش درمانی اپیکوندیلوز داخلی

نوشته های اخیر دکتر نظام آبادی

 دقت در انجام تمرینات: برای جلوگیری از آسیب دیدگی بیشتر، مهم است که تمرینات تحت نظر یک متخصص فیزیوتراپی انجام شوند. فیزیوتراپیست می‌تواند برنامه ورزشی ایمن و مؤثری را بر اساس شرایط خاص هر فرد طراحی کند. افزایش تدریجی شدت تمرینات می‌تواند به کاهش ریسک آسیب‌دیدگی کمک کرده و به فرد امکان می‌دهد به تدریج به بهبودی برسد.

پایش پیشرفت و تنظیم برنامه: پیگیری پیشرفت در طول زمان و تنظیم برنامه تمرینی بر اساس پاسخ‌های فرد به تمرینات، یک قسمت ضروری از فرایند درمان است. این امر می‌تواند شامل تغییرات در نوع، شدت، و مدت زمان تمرینات باشد تا اطمینان حاصل شود که بیمار به درستی به بهبود پاسخ می‌دهد و از آسیب‌دیدگی مجدد جلوگیری می‌شود.

 با توجه به تمام این نکات، ورزش درمانی و فیزیوتراپی به عنوان جزء لاینفک درمان استئوآرتریت مفصل گلنوهومرال مطرح می‌شوند. برنامه‌ریزی دقیق و اجرای صحیح این تمرینات می‌تواند به کاهش علائم، بهبود کیفیت زندگی و افزایش قابلیت انعطاف‌پذیری بیماران کمک شایانی کند.

 در نهایت، ورزش درمانی نقش حیاتی در مدیریت استئوآرتریت مفصل گلنوهومرال دارد و می‌تواند به تسکین درد، بهبود دامنه حرکتی و تقویت عضلات اطراف مفصل کمک کند. با این حال، هر برنامه‌ای باید با دقت و تحت نظارت فرد متخصص تنظیم شود تا از سلامت و ایمنی فرد اطمینان حاصل شود.در ادامه بحث در مورد ورزش درمانی برای استئوآرتریت مفصل گلنوهومرال، اهمیت ادغام فیزیوتراپی در روزمره بیماران مبتلا به این بیماری را بیشتر بررسی می‌کنیم. فیزیوتراپی نه تنها در کاهش درد و بهبود عملکرد شانه مؤثر است، بلکه می‌تواند در پیشگیری از پیشرفت بیماری نیز نقش داشته باشد.

استفاده از تکنیک‌های فیزیوتراپی: علاوه بر تمرینات ورزشی، استفاده از تکنیک‌های خاص فیزیوتراپی مانند الکتروتراپی، ماساژ درمانی و استفاده از یخ یا گرما برای کاهش التهاب و درد مفصل شانه می‌تواند مفید باشد. این روش‌ها می‌توانند به طور موثری در کنار تمرینات ورزشی برای ارتقاء سلامت عمومی و کاهش علائم استئوآرتریت به کار روند.

آموزش بیماران: آموزش بیماران در مورد نحوه صحیح انجام تمرینات و استفاده از تکنیک‌های خودکمکی برای مدیریت درد نیز بخش مهمی از فیزیوتراپی است. آگاهی بیماران از وضعیت خود و نحوه اجتناب از فعالیت‌هایی که ممکن است درد را تشدید کنند یا به مفصل آسیب برسانند، برای حفظ سلامتی طولانی مدت ضروری است.

تنظیم شیوه زندگی: تغییرات در سبک زندگی، مانند کاهش وزن در صورت اضافه وزن و ترک سیگار، همچنین می‌توانند در کاهش بار وارد بر مفاصل و بهبود علائم استئوآرتریت مفید باشند. وزن کمتر بر روی مفصل شانه باعث کاهش فشار وارده و کمک به حفظ عملکرد مفصل می‌شود.

مشارکت در تصمیم‌گیری درمانی: درگیر کردن بیماران در فرایند تصمیم‌گیری درمانی و تاکید بر نقش فعال آنها در مدیریت بیماری خود از اهمیت بالایی برخوردار است. این رویکرد می‌تواند به افزایش انگیزه و پایبندی بیماران به برنامه درمانی کمک کند، که نتایج بهتری را در پی خواهد داشت.

درمان اپیکوندیلوز داخلی