ورزش درمانی اپیکوندیلوز داخلی

در این نوشته دکتر محسن چراغی و دکتر محمد رسول نظام آبادی فلوشیپ ستون فقرات و توانبخشی ضایعات نخاعی، در مورد … توضیحاتی ارائه کرده اند.

ورزش درمانی اپیکوندیلوز داخلی، که اغلب به عنوان “آرنج گلفر” شناخته می‌شود، نقش بسزایی در توانبخشی و بهبود این شرایط دارد. اپیکوندیلوز داخلی نوعی التهاب تاندون‌هایی است که به اپیکوندیل داخلی استخوان هومروس متصل هستند. این التهاب معمولاً ناشی از فعالیت‌های تکراری مانند چرخش دست یا استفاده مداوم از مچ دست است.

فاز اول: کاهش درد و التهاب

اولین قدم در درمان ورزشی اپیکوندیلوز داخلی، کاهش درد و التهاب است. استفاده از یخ به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه چندین بار در روز می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. همچنین، پرهیز از فعالیت‌هایی که درد را تشدید می‌کنند، ضروری است. در این مرحله، ممکن است فیزیوتراپیست داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) را توصیه کند تا در کنترل درد و التهاب به بیمار کمک کند.

فاز دوم: افزایش دامنه حرکتی

پس از کاهش التهاب و درد، تمرکز بر افزایش دامنه حرکتی می‌باشد. تمرینات کششی برای افزایش انعطاف‌پذیری تاندون‌ها و عضلات مچ و آرنج انجام می‌شود. کشش‌های آرنج و مچ دست می‌توانند شامل نگه داشتن حالت کشیده برای ۱۵ تا ۳۰ ثانیه باشند، که باید چندین بار در روز تکرار شوند.

ورزش درمانی اپیکوندیلوز داخلی

نوشته های اخیر دکتر نظام آبادی

فاز سوم: تقویت عضلات

در این فاز، ورزش‌هایی برای تقویت عضلات آرنج، ساعد و مچ دست انجام می‌شود. تقویت این عضلات به حفظ ثبات آرنج کمک کرده و از آسیب‌های آینده پیشگیری می‌کند. تمرینات ممکن است شامل استفاده از دمبل‌های سبک و تمرینات با باند مقاومتی باشند. توجه داشته باشید که این تمرینات باید تحت نظارت فیزیوتراپیست و با افزایش تدریجی بار تمرینی انجام شوند تا از بروز مجدد التهاب جلوگیری شود.

فاز چهارم: ادغام حرکات ورزشی و بازگشت به فعالیت‌های روزمره

پس از اینکه درد کاهش یافت و قدرت عضلانی بهبود یافت، مرحله بعدی ادغام حرکات ورزشی است که فرد را برای بازگشت به فعالیت‌های عادی زندگی یا ورزشی آماده می‌کند. این شامل تمرینات پویا و ترکیبی است که عملکرد واقعی عضلات را در حرکات روزمره تقلید می‌کنند. ممکن است تمرینات خاصی برای تقویت گریپ یا فشار دست انجام شود، تا اطمینان حاصل شود که آرنج و دست در فعالیت‌های مختلف به خوبی کار می‌کنند.

این تمرینات و راهکارها به طور کلی به کاهش درد و التهاب در افراد مبتلا به اپیکوندیلوز داخلی کمک می‌کند و به آن‌ها امکان می‌دهد که به فعالیت‌های روزمره و ورزشی بازگردند. 

نقش مشاوره و آموزش

آموزش بیماران در مورد تکنیک‌های صحیح و اهمیت پیروی از دستورالعمل‌های فیزیوتراپی اساسی است. درک اینکه چگونه و چرا برخی حرکات باید انجام شوند یا از برخی فعالیت‌ها باید اجتناب شود، می‌تواند به پیشگیری از آسیب‌های تکراری کمک کند.

این روش‌های جامع در توانبخشی ورزشی به بیماران کمک می‌کند تا به سرعت به فعالیت‌های عادی بازگردند و از آسیب‌های مجدد جلوگیری نمایند. توجه به این اصول و پیروی از برنامه‌ریزی دقیق درمانی اساسی است برای رسیدن به نتایج مطلوب در درمان اپیکوندیلوز داخلی.

تأکید بر استفاده از تکنیک‌های دستی

علاوه بر تمرینات مذکور، فیزیوتراپیست‌ها ممکن است تکنیک‌های دستی را به کار ببرند تا به کاهش تنش در تاندون‌ها و بهبود جریان خون کمک کنند. این تکنیک‌ها شامل ماساژ درمانی و موبیلیزاسیون نرم بافتی است که به تسریع روند ترمیم کمک می‌کنند.

توجه به تعادل عضلانی

مهم است که توانبخشی ورزشی بر تعادل عضلانی تمرکز کند، چرا که عدم تعادل در عضلات می‌تواند به بازگشت آسیب منجر شود. بنابراین، تقویت عضلات ضعیف‌تر و اطمینان از اینکه همه عضلات دخیل در حرکات مچ و آرنج به طور موثر کار می‌کنند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

تقویت اختصاصی برای ورزشکاران

برای ورزشکارانی که دچار اپیکوندیلوز داخلی می‌شوند، برنامه‌های تقویتی اختصاصی تدوین می‌شود تا به آن‌ها کمک کند در فعالیت‌های ورزشی خاص خود بهتر عمل کنند. این می‌تواند شامل تمرینات با وزنه‌های سفارشی و تکنیک‌های خاص ورزشی باشد که به صورت مستقیم بر روی عضلات و تاندون‌های آسیب‌دیده تأثیر می‌گذارد.

پیروی از یک برنامه منظم

تعیین یک برنامه منظم و پیروی از آن اساسی است. بیماران باید به طور مستمر تمرینات خود را انجام دهند، حتی پس از کاهش درد، تا از بازگشت بیماری جلوگیری شود. این برنامه باید شامل افزایش تدریجی شدت تمرینات برای اطمینان از تقویت پایدار و دوام طولانی‌مدت باشد.

ارزیابی‌های دوره‌ای

فیزیوتراپیست‌ها باید به طور منظم پیشرفت بیمار را ارزیابی کنند و برنامه توانبخشی را متناسب با نیازهای در حال تغییر بیمار تنظیم کنند. این ممکن است شامل تغییر در تمرینات، افزودن تمرینات جدید یا تغییر دفعات انجام تمرینات باشد تا اطمینان حاصل شود که بیمار به بهترین نحو بهبود می‌یابد. با اجرای دقیق و منظم این برنامه‌ها، می‌توان امیدوار بود که درازمدت از بازگشت علائم جلوگیری شود.

درمان اپیکوندیلوز داخلی