کفش های سفت (تنگ) و مشکلات پا

 کفش های سفت (تنگ) و مشکلات پا

کفش های سفت (تنگ) و مشکلات پا با افزایش محبوبیت خرید آنلاین، وسوسه بیشتری برای خرید و پوشیدن کفش هایی که در ظاهر شیک  به نظر می رسند وجود دارد،

اما ممکن است این کفش ها مناسب پاهای شما نباشند.

در نتیجه، بسیاری از بزرگسالان  کفش هایی می پوشند که از نظر شکل و اندازه مناسب پای شان  نیست.

به ویژه زنان احتمال بیشتری دارد کفش هایی که خیلی تنگ و کوچک باشد خریداری کنند که آنها را در معرض خطر ابتلا به میخچه،

بونیون و سایر ناهنجاری هایی قرار می دهد که ممکن است جهت اصلاح  نیاز به عمل جراحی داشته باشند.

دفورمیتی های انگشتان پا

 

بونیون

بونیون بزرگ شدن استخوان یا بافت اطراف مفصل در قاعده شست پا است. با بزرگ شدن بونیون، ممکن است

انگشت شست پا به سمت انگشت دوم منحرف شود و سبب تورم و درد به دنبال پوشیدن کفش شود.

 

بونیون یک گره استخوانی از قاعده شست پا به بیرون است

اگرچه عوامل ژنتیکی ممکن است در ایجاد بونیون نقش داشته باشند،

اما در بیشتر موارد، بونیون ها به پوشیدن کفش هایی که خیلی تنگ هستند، مرتبط هستند.

درمان غیر جراحی شامل پوشیدن کفش هایی با سر پنجه پهن تر، پوشیدن لاانگشتی بین انگشت شست و انگشت دوم،

تیپ کردن انگشت (بستن با استفاده از چسب های نواری) و یا استفاده از یخ  بر روی انگشت شست پا است.

اگر این اقدامات درمانی ساده مؤثر نباشد، پزشک ممکن است جراحی جهت برداشتن بونیون را پیشنهاد دهد.

 

میخچه

میخچه نوعی پینه استخوانی است که وقتی کفش های تنگ فشار مداوم روی پوست وارد می کنند، رشد می کند.

درمان ساده شامل استفاده از پد فومی روی میخچه جهت کاهش  فشار است.

علاوه بر این، پوشیدن کفش هایی که مناسب و اندازه پاها باشد و یک ناحیه وسیع و جادار برای انگشتان داشته باشد، کمک خواهد کرد.

تعدادی میخچه بین انگشتان جایی که به هم ساییده می شوند دیده می شود.

انگشت چکشی

انگشت چکشی زمانی ایجاد می شود که انگشتان به جای اینکه صاف و مستقیم باشند، شروع به خم شدن بکنند.

مفصل انگشت میانی خم خواهد شد و اگر یک کفش سفت و محکم بپوشید، سطح انگشت ساییده می شود و سبب درد می شود.

علاوه بر این، در صورت ماندن پا در این وضعیت غیرطبیعی، عضلات متصل به انگشتان پا ضعیف می شوند.

گزینه های درمانی اولیه  شامل تکنیک های استرپ (با باند مخصوص بستن)،

پوشیدن کفش با سرپنجه پهن تر، پوشیدن اسپلینت و آتل انگشتان و استفاده از یخ در منطقه آسیب دیده است.

اگر این تکنیک ها موثر نباشند، جراحی برای اصلاح ناهنجاری گزینه بعدی است.

 انگشت چکشی اغلب سبب ایجاد یک میخچه  در بالای خم شدگی می شود که سبب ناراحتی می گردد.

 

انگشتان ضربدری

وقتی انگشتان پا در یک کفش با سرپنجه خیلی کوچک قرار می گیرند و مچاله می شوند، انگشت ضربدری شکل می گیرد

و فشار مداوم باعث می شود انگشت دوم یا سوم بر روی انگشت کناری خود حرکت کند.

درمان های اولیه شامل پوشیدن کفش با سرپنجه پهن تر، استفاده از لاانگشتی  یا تیپ کردن (با باند نواری بستن)

برای جدا کردن انگشتان پا و استفاده از یخ در ناحیه آسیب دیده است.

اگر این درمان های اولیه پاسخگو نباشد، جراحی می تواند گزینه ای بعدی باشد.

رشد ناخن به داخل انگشت پا

رشد ناخن به داخل انگشت پا معمولاً در شست پا زمانی که ناخن در نزدیکی نوک انگشت کوتاه می شود رخ می دهد.

این آسیب ممکن است هنگامی که کفشی با سرپنجه بسیار تنگ بپوشید، تشدید شود

و باعث شود که انگشت اول شما در برابر انگشت دوم تحت فشار قرار بگیرد و در نتیجه فشار غیرطبیعی روی ناخن وارد شود.

فشار مداوم منجر به التهاب و درد ناخن می شود.

درمان های اولیه شامل پوشیدن کفش با سرپنجه پهن تر و گذاشتن انگشتان پا سه تا چهار بار در روز در آب گرم است.

ناخن پا را به صورت مستقیم کوتاه کنید و از کوتاه کردن بیش از اندازه ی گوشه های ناخن خودداری کنید.

پای دیابتی

افراد مبتلا به دیابت غالباً از آسیب عصبی (نوروپاتی محیطی) در پا رنج می برند و قادر به احساس تحریک پوستی یا حتی سوراخ شدن نیستند.

اگر یک کفش خیلی سفت و تنگ بپوشند، ممکن است منجر به تاول یا زخم هایی شود

که می توانند به سرعت به سمت عفونت های جدی پیشرفت کنند.

اگر مبتلا به دیابت هستید، روزانه پای خود را از جهت نواحی تحت فشار، قرمزی، تاول، زخم، خراش و مشکلات ناخن بررسی کنید.

انتخاب کفش برای مشکلات پا

• هنگام خرید یک کفش جدید، اطمینان حاصل کنید که انگشتان پا تحت فشار و محدودیت نباشند
  و هیچ یک از انگشتان پا به انگشتان دیگر فشار وارد نکند.
• از فروشنده بخواهید طول و عرض هر دو پا را اندازه گیری کند تا از اندازه مناسب آن اطمینان حاصل شود.
• کفش هایی را که اندازه نیست خریداری نکنید.
• هیچ چیز به عنوان “جا باز کردن” وجود ندارد. با گذشت زمان، پا ممکن است کفش را تحت فشار یا کشش قرار دهد.
  اما این می تواند باعث درد و آسیب پا شود.
• کفش را از نظر ساخت و ساز کلی آن ارزیابی کنید.
• کفش باید از ناحیه سر پنجه خم شود نه در ناحیه کف کفش (قوس یا shank ).
• یک کفی محکم خوب، حمایت بیشتری از پای شما خواهد کرد.
• شما نباید بتوانید به راحتی قسمت پشتی کفش (heel counter)را در یک جفت کفش جدید فشرده و له کنید.
  آیا قسمت پشتی کفش کم عمق است یا بالاتر از پاشنه است  و ثبات بیشتری را برای پای شما ایجاد می کند؟

اطمینان حاصل کنید که سرپنجه کفش برای پای شما مناسب است یا خیر.

علاوه بر شکل سرپنجه کفش، عمق آن نیز مهم است.
یک سرپنجه عمیق تر فضای بیشتری را برای تطابق با بونیون، انگشت چکشی و پنجه پای پهن خواهد داشت.
سرپنجه مربع مطلوب ترین شکل است. اگر قادر به گرفتن سرپنجه مربع نیستید،
نوع گرد آن انتخاب بهتری از نوع نوک تیز آن است.

 

 

هدف این است که یک کفش پیدا کنید که تقریباً هم شکل پای شما باشد، به جای اینکه پای شما شکل کفش را بگیرد.

 

 

• کفش هایی که بند، قلاب، ولکرو (بند پارچه ایی) یا نوعی مکانیسم استرپ دارند، حمایت بیشتری از قوس پای شما خواهند کرد.
• کفشی که کفی قابل جابجایی داشته باشد ایده آل است به گونه ای که در صورت نیاز می توانید یک کفی طبی دیگر اضافه کنید.
• کفش هایی که زبانه آنها در قسمت بالای کفش متصل نیست، تطابق و فیتنس بهتری دارند.
  اضافه کردن کفی و ارتز اضافی به کفش با زبانه متصل در بالا دشوار است.

برگرفته از سایت : https://orthoinfo.aaos.org

ترجمه توسط : دکتر مهسا عدیلی