کف پای صاف در بزرگسالان
کف پای صاف در بزرگسالان
کف پای صاف در بزرگسالان مشکلات متعددی سبب ایجاد اختلال صافی کف پای اکتسابی در بزرگسالان (AAFD) می شوند.
در این وضعیت قوس کف پا کاهش یافته و پنجه پا به بیرون می چرخد.
در این مقاله به بررسی اجمالی علایم و علل ایجاد AAFD می پردازیم.
علایم کف پای صاف در بزرگسالان
بیماران ممکن است بر اساس علت زمینه ای صافی کف پا، دچار یک یا تعداد بیشتری از علایم زیر باشند:
- درد در مسیر تاندون تیبیال خلفی که در قسمت داخلی مچ و پا قرار داشته و می تواند همراه با تورم در قسمت داخلی مچ پا باشد.
- افزایش درد با فعالیت: انجام فعالیت های با شدت یا قدرت زیاد مانند دویدن ، دشوار می باشد.
هم چنین برخی بیماران ممکن است حین راه رفتن یا حتی ایستادن طولانی نیز دچار مشکل گردند. - در صورت کلاپس پا، استخوان پاشنه جا به جا شده و فشار بر قسمت خارجی مچ (استخوان نازک نی)
افزایش می یابد که باعث درد قسمت خارجی مچ می گردد. - افراد با سابقه آرتریت و یا آسیب قدیمی در ناحیه میانی پا ، دچار برجستگی استخوانی دردناک در قسمت داخلی و روی پا می شوند
که سبب دشواری در پوشیدن کفش می گردد. گاهی برجستگی های استخوانی بسیار بزرگ بوده
و باعث گیرافتادن اعصاب و ایجاد بی حسی و گزگز در ناحیه روی پا و انگشتان می شود. - در مبتلایان به دیابت ممکن است بعلت اختلال حس ، تنها تورم یا برجستگی کف پا مشاهده شود
و از درد شکایتی نداشته باشند. این برجستگی ها باعث مشکلات پوستی شده و در صورت عدم استفاده از کفش مناسب، منجر به زخم می شوند.
یکی از علامت های شایع کف پای صاف ، علامت “too many toes” می باشد.
همانطور که در شکل مشاهده می شود، حتی انگشت شست بیمار را می‌توان از پشت پای وی دید.
در حالیکه در فرد نرمال، تنها انگشت چهارم و پنجم قابل مشاهده می باشند.
علل بیماری
اختلالات متعددی باعث ایجاد کف پای صاف و دردناک می شوند که شامل موارد زیر می باشند:
الف) اختلال عملکرد تاندون تیبیال خلفی (PTTD):
آسیب و اختلال عملکرد تاندون تیبیال خلفی، شایعترین علت کف پای صاف اکتسابی در بزرگسالان می باشد.
تاندون تیبیال خلفی یکی از مهمترین تاندون های پا می باشد که از عضله ی مربوطه در ناحیه خلف ساق شروع می‌شود،
سپس به پایین حرکت کرده و به استخوان های قسمت داخلی پا متصل می گردد.
عملکرد اصلی این تاندون حفظ قوس پا و حمایت از پا در هنگام راه رفتن می باشد.
در صورت ایجاد التهاب یا پاره شدن تاندون، قوس کف پا بتدریج از بین می رود.
احتمال بروز آسیب تاندون تیبیال خلفی در زنان و افراد بالای ۴۰ سال بیشتر است.
دیگر عوامل خطر عبارتند از چاقی، دیابت و فشار خون. داشتن کف پای صاف از زمان کودکی خطر پارگی تاندون تیبیال خلفی را افزایش می‌دهد.
علاوه بر آن، افرادی که در ورزش‌های با تحرک زیاد مانند بسکتبال، تنیس، یا فوتبال شرکت دارند،
ممکن است دچار پارگی تاندون ناشی از استفاده مکرر از آن بشوند.
تاندون تیبیال خلفی، ماهیچه خلف ساق را به استخوان های قسمت داخلی پا متصل می کند.
ب) آرتریت (التهاب مفصل):
آرتریت های التهابی مانند آرتریت روماتویید (روماتیسم) باعث ایجاد کف پای صاف و دردناک می شوند.
این نوع آرتریت ها، نه تنها غضروف مفصلی را تخریب می کنند،
بلکه منجر به آسیب لیگامان (رباط) های حمایت کننده از پا نیز می گردند. آرتریت التهابی علاوه بر درد ،
باعث تغییر شکل و صافی کف پا می‌شود.
آرتریت می‌تواند بر قسمت خلفی یا میانی پا تاثیر گذارد، که در درگیری هر دو مورد کاهش قوس پا ایجاد می شوند.
ج) آسیب های وارد شده به پا:
آسیب به لیگامان های پا باعث تخریب ساختار طبیعی مفاصل می شود.
لیگامان ها با حمایت از استخوان ها، مانع از جابجایی آنها شده و در صورت پارگی، کف پای صاف و دردناک ایجاد خواهد شد.
آسیب اغلب در قسمت میانی پا (آسیب لیسفرانک) اتفاق می افتد، اما می تواند در قسمت خلفی نیز رخ دهد.
علاوه بر آسیب های لیگامانی، شکستگی و دررفتگی های استخوانی در قسمت میانی پا، باعث ایجاد کف پای صاف در بزرگسالان می گردند.
د) پای شارکو (دیابتی):
آسیب قوس کف پا می تواند در افراد مبتلا به دیابت یا آسیب اعصاب محیطی که دچار اختلال در حس طبیعی پا می باشند ،ایجاد شود.
این نوع آسیب، شدیدتر از مواردی می باشد که در افراد با حس طبیعی دیده می شود، زیرا این گروه از بیماران احساس درد ندارند .
در این موارد علاوه بر آسیب لیگامان ها، خود استخوان‌ها نیز گاهی دچار شکستگی می‌شوند،
بدون اینکه بیمار احساس درد داشته باشد. این اختلال منجر به تغییر شکل شدید پا می شود که تصحیح به کمک جراحی نیز چالش برانگیز است.
استفاده از کفش‌های مخصوص یا بریس بهترین روش برای کنترل این مشکل می باشند.
کف پای صاف در بزرگسالان یکی از شایعترین مشکلات ناحیه پا می باشد.
درمان این اختلال از روش های غیر جراحی مانند ارتزها و بریس ها تا روش های جراحی متغیر است.
در اغلب بیماران، بدون در نظر گرفتن علت زمینه ای صافی پا، استفاده از ارتزها، بریس و فیزیوتراپی کمک کننده بوده
و در گروهی از بیماران که استفاده از این روش ها باعث بهبودی نگردیده است، جراحی به عنوان روش موثر در بهبود درد و دفورمیتی می باشد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.