شانه یخ زده تشخیص و درمان
شانه یخ زده
شانه یخ زده سندرم شاه یخ زده یا کپسولیت چسبنده شانه سبب درد و خشکی در مفصل شده و در طولانی مدت سبب کاهش محدوده حرکتی و سفتی در شانه می شود.
درد این بیماران پس از یک دوره درد شدید کم کم بهتر شده و گاها بهبود خودبخود و کامل علائم در طی ۳ سال رخ می دهد.
درمان فیزیکی با تمرکز بر فعالیتهای انعطاف پذیری شانه در مراحل اولیه است.
شانه یخ زده اغلب افراد بین سنین ۴۰ تا ۶۰ سال را درگیر کرده و در زنان شایعتر از مردان است.
افراد دیابتی هم در ریسک بالاتری از ابتلا به این بیماری قرار دارند.
آناتومی
شانه یک مفصل گوی و کاسه آی شکل بوده و از س استخوان تشکیل می شود
و سر استخوان بارو درون زائده ی کاسه ای شکل از استخوان کتف قرار می گیرد و بافت همبند مستحکمی بنام کپسول مفصلی این مفصل را در بر می گیرد.
برای حرکت راحتت تر مفصلی مایع سینویال درون این مفصل قرار می گیرد.
کپسول شانه تاندون های مفصل شانه و روتاتور کاف را محاصره می کند.
توصیف
در بیماری شانه یخ زده کپسول مفصلی سفت و کوتاه می شود.
بافتهای ضخیم و سفت –باندهای چسبنده-ایجاد شده و در بسیاری از موارد مایع مفصلی کاهش پیدا می کند.
ویژگی اصلی این حالت درد شدید و ناتوانی در حرکت شانه (به تنهایی یا با کمک دیگران) است.
این بیماری سه مرحله دارد:
-
مرحله اول:
این مرحله شامل افزایش کم کم شدت درد درکنار کاهش محدوده حرکتی شانه بوده و اغلب بین ۶ تا ۹ ماه طول می کشد.
-
مرحله دوم:
درد بیمار در این مرحله کاهش یافته ولی خشکی مفصلی بیمار باقی میماند، در طی ۴ تا ۶ ماه این مرحله فعالیت زندگی روزمره بیمار دچار اختلال می شود.
-
مرحله سوم:
حرکات شانه کم کم بهبود یافته و بازگشت به فعالیتهای معمول حدود ۶ ماه تا ۲ سال طول می کشد.
در بیماری شانه یخ زده ، بافتهای کپسول شانه ضخیم ، سفت و ملتهب می شوند.
علل
علل این درگیری دقیق شناسایی نشده است و ارتباط دقیقی بین دست غالب و شغل بیمار وجود ندارد. فاکتورهای محدود ی فرد را در ریسک افزایش احتمال این درگیری قرار می دهد.
- دیابت: شانه یخ زده در افراد مبتلا به دیابت شایعتر است علت این مسئله مشخص نیست،
علاوه بر این بیماران مبتلا به دیابت مدت زمان درگیری طولانی تر و شدت درگیری بالاتری دارند. - بیماریهای دیگر: بیماریهای دیگر مرتبط با شانه یخ زده شامل، هیپوتیروئیدی، هایپرتیروئیدی، بیماری پارکینسون و بیماری قلبی میباشد.
- بی حرکتی: این بیماری در بسیاری از موارد پس از مدتی بیحرکتی مفصل به علت جراحی، شکستگی و سایر درگیریها رخ می دهد.
به همین علت توصیه به تحرکت مفصلی هرچه سریعتر پس از آسیب و یا جراحی توصیه می شود.
علائم
درد این بیماران اغلب مبهم و شدید است و در ابتدای بیماری و حین حرکت مفصلی تشدید می شود.
درد بیمار در محدوده مفصل شانه و ناحیه ی بالای بازو قرار دارد.
معاینه فیزیکی
در معاینه فیزیکی پزشک شانه شما را حرکت داده تا محدودیت حرکتی و درد را بررسی نماید،
پزشک محدوده حرکتی شانه شما را هنگامی که خودش حرکت می دهد (محدوده حرکتی غیر فعال) را با حالتی که خودتان حرکت میدهید (محدوده حرکتی فعال) مقایسه مینماید.
در این بیماران محدوده حرکتی در جهت فعال و غیرفعال محدودیت دارد.
بررسی های تصویربرداری
گرافی ساده: ساختارهایی مثل استخوان در این بررسی دیده شده و درگیری های مثل آرتریت را مشخص خواهد کرد.
درمان شانه یخ زده
این بیماری اغلب با گذر زمان بهتر می شود، هرچند گاها تا ۳ سال دوره بهبودی طول می کشد.
هدف درمان کاهش درد و بهبود محدوده حرکتی و قدرت عضلانی با استفاه از درمانهای فیزیکی میباشد.
- درمان غیرجراحی: اغلب بیماران با شانه یخ زده با درمانهای ساده کنترل کننده درد و بهبود دهنده حرکات بهبود میابند.
- داروهای ضدالتهاب غیراسترویئدی: داروهایی مثل آسپرین و ایبوبروفن درد و التهاب را کاهش میدهند.
- تزرق کورتیکواسترویید: کورتیزون داروی قوی ضدالتهابی بوده و بصورت مستقیم به مفصل تزریق می شود.
- هیدرودایلشن: درصورت عدم بهبود علائم با سایر درمانهای غیرجراحی روش هیدرودایلشن استفاده خواهد شد.
این روش شامل تزریق آرام حجم بالایی از ماد استریل به مفصل بوده تا فضای مفصلی باز شده و کپسول مفصلی کشیده شود. - درمانهای فیزیکی:ورزشهای اختصاصی سبب بازگرداندن حرکات می شود.
این ورزشها را میتوان تحت نظارت فیزیوتراپیست و یا با برنامه در منزل انجام داد.این ورزشها شامل ورزشهای کششی، و محدوده حرکتی میباشد.
گاها مدالیته های گرمایی برای آماده سازی مفصل قبل از کشش استفاده می شود.در پایین تعدادی از ورزشهای مورد استفاده گفته شده است.
درمانهای جراحی
درصورت عدم بهبود علائم با درمانهای حمایتی درمان جراحی باید مدنظر قرار گیرد.
- درمان دستی زیربیهوشی:در این مرحله شما بیهوش شده و پزشک دست شما را زیربیهوشی حرکت داده تا بافتهای چسبیده پاره و باز شود و محدوده حرکتبی طبیعی گردد.
- آرتروسکوپی: در این روش وسیله ای مشابه مداد از برش کوچکی وارد مفصل شده و باندها وبافتهای چسبنده مفصل را تحت آرتروسکوپی باز می کند.
- در بسیاری از موارد درمان دستی و آرتروسکوپی درکنار هم برای نتایج بهتر استفاده می شود و برای بسیاری از بیماران اثربخشی خوبی خواهد داشت.
- ریکاوری: پس از جراحی درمان فیزیکی برای حفظ محدوده حرکتی که در جراحی به آن رسیدیم مفید است.
زمان ریکاوری و بهبود از ۶ هفته تا ۳ ماه متغیر است اگرچه این مرحله بسیار کند و آرام است، مشارکت شما در درمان رکن اصلی برای بهبود خواهد بود.
نتایج طولانی مدت پس از جراحی بطور کلی خوب بوده و اغلب بیماران کاهش درد و بهبود محدوده حرکتی در طولانی مدت خواهد داشت.
گاها در برخی بیماران کاهش محدوده حرکتی و سفتی برای طولانی مدت باقی خواهد ماند.
بیماران دیابتی درجاتی از سفتی مفصلی پس از جراحی را خواهند داشت.
ندرتا این بیمارای مخصوصا در بیماران دیابتی عود می کند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.