درمان آرتروز زانو بدون جراحی
در این نوشته دکتر روژین نیک رای در مورد درمانهای غیر جراحی آرتروز زانو (درمان آرتروز زانو بدون جراحی)، علائم و نشانههای آرتروز زانو، روش تشخیص و درمان آرتروز زانو توضیحاتی داده اند.
درمان آرتروز زانو بدون جراحی
آرتروز زانو یکی از شایعترین مشکلات اسکلتی و عضلانی در بین افراد میانسال و سالمند میباشد. بر اساس مطالعات، شیوع آرتروز در جامعه ایرانی حدود بیست درصد میباشد که با توجه به افزایش میانگین سنی جامعه، افزایش شیوع چاقی و سبک زندگی بدون تحرک، شاهد افزایش شیوع این بیماری در سالهای آتی خواهیم بود.
آرتروز میتواند تمام مفاصل بدن را درگیر کند اما زانو، لگن، ستون فقرات و دست بیش از سایر مفاصل دچار آرتروز می شوند. مفصل زانو از اتصال استخوانهای ران، درشت نی و کشکک ایجاد شده است. برای حرکت بهتر مفصل، انتهای این استخوان ها توسط غضروف مفصلی پوشیده شده تا یک سطح صاف و لغزنده به وجود آید. در آرتروز، غضروف مفصلی تخریب شده و باعث ساییده شدن استخوانها بر روی هم میشود که در نهایت منجر به درد، تورم، خشکی مفصل و ایجاد مشکل در انجام فعالیتهای روزانه می گردد.
چه عواملی در ایجاد آرتروز زانو نقش دارند؟
- سن: با افزایش سن میزان بروز آرتروز در افراد بیشتر میشود. هرچند بسیاری از افراد میانسال که روند آرتروز در آنها آغاز شده، ممکن است هیچ گونه علامتی نداشته باشند. اما به تدریج و با بالاتر رفتن سن تغییرات مربوط به آرتروز بیشتر نمایان میشود.
- ژنتیک: یکی دیگر از فاکتورهای موثر بر ایجاد آرتروز، زمینهی ژنتیکی در خانواده می باشد که با افزایش بروز و همچنین افزایش شدت علائم آرتروز همراه است. نقش ژنتیک در آرتروز مفاصل دست بارزتر از سایر مفاصل میباشد.
- جنس: به طور کلی آرتروز در خانمها بیشتر از آقایان دیده میشود.
- چاقی: اضافه وزن و چاقی از عوامل مهم و تاثیر گذار درابتلا به آرتروز محسوب میشود و باعث تشدید علائم در فرد مبتلا می گردد. همچنین در افرادی که وزن پایینتری دارند پاسخ به درمانهای غیرجراحی و حتی جراحی تعویض مفصل زانو بهتر و طولانیتر از سایر بیماران میباشد.
- آسیبهای مکرر زانو: این مورد درباره بعضی مشاغل سنگین که شامل زانوزدنهای مکرر و بلند کردن اجسام سنگین میباشد، صادق است. در این افراد به دلیل فشار زیادی که به زانو وارد میآید احتمال ابتلا به آرتروز زانو بیشتر است. این افراد ممکن است در سن کمتری نسبت به همسالان خود دچار آرتروز شوند.
- بیماریهای زمینهای: افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی و یا بعضی بیمارهای متابولیک خاص (مانند اضافه بار آهن) بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز قرار دارند.
علائم و نشانههای آرتروز زانو و روش تشخیص آن چیست؟
معمولا علائم و نشانههای آرتروز به آهستگی پیشرفت میکند و با گذشت زمان بدترمی شود. علائم شایع آن عبارتند از:
- درد در حین فعالیت و بعد از آن
- مشکل شدن بعضی از فعالیتهای روزانه مانند بلند شدن از روی صندلی و توالت، بالا و پایین رفتن از پله
- احساس خشکی در مفصل که معمولا صبح بعد از بیدار شدن از خواب و یا بعد از بی تحرکی ایجاد میشود و کمتر از نیم ساعت ادامه دارد.
- کاهش دامنهی حرکت طبیعی مفصل
- تغییر شکل مفصل زانو و پرانتزی شدن پاها
- تورم و گرمی مختصر مفصل یا بافت نرم اطراف آن
تشخیص آرتروز زانو
تشخیص آرتروز زانو بر اساس معاینه بالینی توسط پزشک و همچنین عکس رادیوگرافی ساده می باشد. تصویربرداریهای بیشتر مانند ام آر آی (MRI) در تشخیص آرتروز کاربردی ندارند و در صورت صلاحدید پزشک، برای بررسی سایر علل درد زانو و رد سایر اختلالات استفاده میشوند.
درمان آرتروز زانو
آرتروز درمان قطعی ندارد و تا قبل از جراحی تعویض مفصل، گزینه های درمانی موجود با هدف کاهش درد، بهبود عملکرد و همچنین افزایش تحرک بیمار انجام میشود. گزینههای اولیه شامل درمانهای غیر دارویی و اصلاح سبک زندگی بیمار مانند رژیم غذایی سالم، کاهش وزن و افزایش فعالیت فیزیکی می باشد.
درمانهای بعدی عبارتند از انواع داروهای خوراکی و موضعی، ورزش درمانی، فیزیوتراپی، تجویز کفش و کفی مناسب، بریس و زانو بند، استفاده از مدالیتههای فیزیکی پیشرفته مانند لیزر پرتوان، تکار تراپی، مگنت تراپی و همچنین انواع تزریقهای داخل مفصل زانو شامل ترکیبات کورتون، هیالورونیک اسید، گاز ازن و پلاسمای غنی از پلاکت. باتوجه به شدت علائم و شرایط هر بیمار، یک و یا ترکیبی از این درمانها انتخاب میشود.
عواملی که باعث تقویت و کاهش درد در بیماری آرتروز زانو میشود
کاهش وزن در درمان آرتروز زانو
کاهش وزن یکی از ارکان اصلی درمان آرتروز زانو میباشد. حتی مقادیر کم کاهش وزن (حداقل ۵ کیلوگرم) تاثیر بسزایی در کنترل علائم بیمار دارد. هرچقدر میزان اضافه وزن کمتر باشد، پاسخ به درمانهای غیرجراحی، بهتر و طولانیتر خواهد بود. همچنین در بیمارانی که کاندید جراحی تعویض مفصل زانو میباشند در صورت کاهش وزن قبل از جراحی، نتایج مطلوبتری از تعویض مفصل خواهند گرفت.
ورزش در درمان آرتروز زانو
هدف از ورزش افزایش میزان فعالیت فیزیکی و تقویت عضلات اطراف زانو است. بهترین و دردسترس ترین ورزش برای افراد مبتلا به آرتروز زانو، پیاده روی در سطوح هموار با استفاده از کفش مناسب میباشد که علاوه بر بهبود علائم آرتروز باعث پیشگیری از بیماریهای قلبی-عروقی، فشارخون و دیابت نیز میگردد. پیادهروی بر روی تردمیل با سطح صاف و بدون شیب هم برای این افراد توصیه میشود.
ازدیگر ورزشهای مورد توجه استفاده از دوچرخه ثابت میباشد که بهتر است برای کاهش فشار وارده به زانو، ارتفاع صندلی افزایش یابد. در افرادی که به دلیل درد زیاد و یا اضافه وزن قادر به پیاده روی نیستند ورزشهای آبی مانند پیادهروی درآب جایگزین مناسبی میباشد. تمرینات تقویتی عضلات اطراف زانو به کاهش درد، بهبود عملکرد و افزایش پایداری مفصل زانو کمک میکند.
تقویت عضلات چهار سر ران درمان آرتروز زانو
تقویت عضلات چهار سر ران از اهمیت ویژهای برخوردار است. همچنین تمرینات کششی در کنار تمرینات هوازی و قدرتی باعث افزایش انعطاف پذیری بافت نرم و افزایش دامنهی حرکت مفصل زانو میشود. تجویز برنامهی ورزشی مناسب تحت نظر متخصص طب فیزیکی و توانبخشی باعث کنترل درد و بهبود عملکرد بیمار شده و باعث استفادهی کمتر از درمانهای دارویی و تزریق های داخل مفصلی و به تعویق انداختن جراحی تعویض مفصل میشود. لازم به ذکر است بیمارانی که تحت برنامهی ورزشی و توانبخشی مناسبی باشند پاسخ بهتری به تزریقهای داخل مفصل و حتی تعویض مفصل زانو میدهند.
داروهای ضد درد و ضد التهاب برای درمان آرتروز زانو
شایعترین داروها در درمان آرتروز استامینوفن و ایبوبروفن هستند. درصورت مصرف بیشتر ازده روز دارو و عدم بهبود علائم بهتر است به پزشک مراجعه شود تا درصورت لزوم داروهای ضد التهاب قویتر تجویز شود.
مصرف خودسرانه و طولانی مدت این داروها با افزایش بروز عوارض جانبی همراه است و بهتر است از آن اجتناب شود.همچنین داروهای خوراکی شامل ترکیبات گلوکزآمین، کندروئیتین، زردچوبه و یا سویا-آووکادو میتوانند به کاهش درد در بعضی از بیماران کمک میکند. بهتر است مصرف این داروها تحت نظارت پزشک معالج صورت گیرد. داروهای موضعی مانند پماد فلفل (کپسایسین) و ترکیبات حاوی رزماری، منتول و گیاه پنجه شیطان هم در تسکین درد بیماران موثر هستند.
استفاده از وسایل کمک حرکتی، کفش و یا کفی مناسب برای درمان آرتروز زانو بدون جراحی
در صورت نیاز و تحت نظارت پزشک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی استفاده از بریس و کفی می تواند به کاهش علائم و بهبود تحرک بیمار کمک کند. در بیماران با درد شدید، تغییر شکل زانو و عدم تعادل حین راه رفتن، استفاده از عصا و یا واکر توصیه میشود.
بهتر است استفاده از کفی و بریس تحت نظارت پزشک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی باشد تا از صرف هزینهی اضافی و نابجا جلوگیری گردد. انتخاب کفش مناسب میتواند به کاهش علائم حین راه رفتن و همچنین تحمل بیشتر پیاده روی کمک کند.
فیزیوتراپی در درمان آرتروز زانو بدون جراحی
استفاده از مدالیتههای فیزیوتراپی مانند سرما درمانی، گرما درمانی، الکتروتراپی و اولتراسوند از درمانهای شایع در زمان تشدید درد و عدم پاسخ به داروهای خوراکی می باشد. طبق تجویز پزشک معالج ،جلسات فیزیوتراپی برای بیمار انجام میشود.علاوه بر استفاده از این مدالیتهها، تمرینات تعادلی و آموزش روشهای مناسب جهت انجام فعالیتهای روزانه به گونهای که کمتر باعث درد شوند در جلسات فیزیوتراپی صورت می پذیرد.
لیزر پرتوان در درمان آرتروز زانو
یکی دیگر از مدالیتههای پر کاربرد در زمینه درمان آرتروز زانو، لیزر میباشد. لیزر (Laser) مخفف عبارت “Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation” میباشد، به بیان دیگر لیزر دستگاهی است که نور گسیل شده از اتمها و مولکولها را به صورت موازی و هم جهت درآورده و در نهایت یک موج نور متمرکز و قوی تشکیل میدهد. لیزر یک روش درمانی غیر تهاجمی است، اثرات ضد درد آن نیاز به مصرف مسکن ها را کاهش می دهد، به راحتی قابل استفاده بوده ودر صورتی که توسط فرد متخصص و آموزش دیده انجام شود عوارضی ندارد.
بطور خلاصه لیزر باعث تحریک تکثیر سلولی شده وبا افزایش تشکیل عروق، خون رسانی به بافت ها را تقویت میکند. علاوه بر این لیزر دارای اثرات ضد التهابی بوده و به ترمیم بافت های آسیب دیده کمک می کند.
بر اساس طول موج ساطع شده از دستگاه، قدرت نفوذ و انرژی لیزر متفاوت است. اکثر لیزرهایی که در فیزیوتراپی و درمان درد بکار می روند طول موجی در حدود ۹۰۰ تا ۱۱۰۰ نانومتر دارند. علاوه بر طول موج، عواملی چون قدرت، مدت زمان تابش، دانسیته انرژی و مداوم یا پالس بودن لیزر هم جزو پارامترهای موثر بر اثر گذاری لیزر هستند که بر اساس میزان درد، عمق بافت آسیب دیده، حاد یا مزمن بودن آسیب و عوامل متعدد دیگر تغییر میکنند.
لیزر درمانی
پیش از این، بیشتر دستگاه های لیزر مورد استفاده در بیماری های اسکلتی-عضلانی جزو گروه کم توان (Low Level Laser Therapy)بوده اند اما اخیرا گروهی از این لیزرها با کارایی بیشتر معرفی شده اند که به آنها لیزر پرتوان (High Intensity Laser Therapy ) گفته می شود. لیزر پرتوان باعث تحریک میتوکندری ها (مرکز سوخت و ساز سلولی)، کاهش ادم (ورم) بافتی و افزایش خون رسانی به بافت آسیب دیده شده و با تحریک پایانه های عصبی، اثرات ضد درد خود را اعمال میکند.
تعداد جلسات درمانی معمولا بین ۳ تا ۵ جلسه است اما بر اساس تصمیم پزشک میتواند متغیر باشد. انجام جلسات لیزر درمانی در کنار سایر توصیه های پزشک معالج، اعم از مصرف دارو، ورزش و … به دستیابی به بهترین نتایج کمک میکند.
تکارتراپی در درمان آرتروز زانو
واژه تِکار (TECAR) مخفف Transfer Energy Capacitive And Resistive است و یکی از جدیدترین روشهای کاهش درد به شمار میآید و در آن از امواج رادیوفرکانس جهت انتقال انرژی به بافت استفاده می شود. فواید درمانی تکار تراپی روی بدن توسط اثرات غیرگرمایی و گرمایی اعمال میشود. اثرات غیر گرمایی با ورود امواج رادیو فرکانس به بافت و انتقال جریان الکترومغناطیسی ایجاد میشود.
جریان الکترومغناطیسی باعث حرکت سریع تر یون های موجود در بافت و در نتیجه افزایش فعالیت سیستم لنفاوی شده که اثرات مطلوبی مانند کاهش تورم و التهاب را به دنبال دارد. اترات گرمایی تکار تراپی بر مبنای اتساع عروق است و با افزایش جریان خون در بافت هدف، منجر به افزایش رساندن اکسیژن و مواد مغذی به بافت تحت درمان و در نتیجه تسریع بهبود بافتی، کوتاه شدن مدت زمان ریکاوری، کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی مفاصل میشود.هر جلسه تکار تراپی بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه زمان میبرد و تعداد جلسات و فواصل آن توسط پزشک متخصص تعیین میشود.
مگنت تراپی در درمان آرتروز زانو
مگنت تراپی یکی دیگر از درمانهای فیزیوتراپی و توانبخشی است که در آرتروز زانو استفاده میشود و طی آن بدن در معرض یک میدان مغناطیسی با فرکانس پایین قرار می گیرد. اساس مگنت تراپی بر مبنای تحریک بافتی و سلولی است. بدن ما به طور طبیعی دارای میدان الکتریکی و مغناطیسی می باشد. سلول های بدن حاوی یون هایی هستند که می توانند تحت تأثیر نیروهای مغناطیسی قرار بگیرند.
هنگامی که بافت در معرض میدان مغناطیسی پالسی قرار میگیرد، جریان الکتریکی ضعیفی ایجاد شده و تمام سلول هایی که در معرض آن قرار دارند فعال می شوند. باور بر این است که اگر یک میدان مغناطیسی نزدیک بدن قرار گیرد، می تواند عملکرد میدان های مغناطیسی بدن را همسو و متعادل کند.
کارکرد مگنت تراپی به عنوان یک درمان آرتروز زانو بدون جراحی
میدان های الکترومغناطیسی پالسی با بهبود نفوذپذیری غشای سلولی باعث ایجاد اثرات ضد التهابی، کاهش تورم و کاهش درد بیمار میشوند. همچنین با اتساع عروق خونی و درنتیجه افزایش خونرسانی موضعی، به ریلکس شدن عضلات و بافتهای اطراف کمک میکند. مگنت تراپی نه تنها درد را کاهش میدهد بلکه زمان لازم برای بهبود آسیب را نیز کاهش میدهد.
مگنت تراپی یک درمان نسبتا بدون عارضه و به خوبی قابل تحمل می باشد و اغلب بیماران در طول درمان هیچ احساس ناخوشایندی را تجربه نمی کنند. تعداد جلسات درمانی و مدت آن برای هر بیمار با توجه به تشخیص پزشک، متفاوت است. تعداد جلسات مگنت تراپی معمولاً بین ۵ تا ۱۰ جلسه است و هر جلسه با توجه به نوع بیماری و شدت و قدرت جریان مغناطیسی، حدود ۱۰ تا ۳۰ دقیقه به طول می انجامد.
تزریق داخل مفصلی کورتون
در صورت عدم پاسخ درد زانو به درمانهای گفته شده و یا در بیمارانی که به صورت حاد دچار تشدید درد، تورم و گرمی در مفصل زانو شدهاند، تزریق داخل مفصلی کورتون به بهبود سریع علائم کمک میکند. بسیاری از بیماران به دلیل نگرانی از ایجاد پوکی استخوان به دنبال تزریق داخل مفصلی کورتون، از پذیرفتن این درمان اجتناب میکنند در حالیکه تزریق داخل مفصلی نسبت به مصرف خوراکی و یا تزریق عضلانی ترکیبات کورتونی، عوارض بسیار ناچیزی دارد و سبب ایجاد و یا تشدید پوکی استخوان نمیشود.
به طورکلی تزریق کورتون با فواصل تزریق سه ماهه در هر مفصل بلامانع است و باعث کاهش قابل توجه و سریع درد میشود ولی این کاهش علائم به طور معمول حداکثر بین یک تا سه ماه طول میکشد. در صورت وجود تورم مفصلی قابل توجه، تخلیهی مایع مفصل توسط پزشک به کنترل بهتر و سریعتر علائم کمک میکند.
امروزه علاوه بر داروهای کورتونی، از ترکیبات جدیدتری برای تزریق داخل مفصل زانو استفاده میشود. با توجه به نگرانی های موجود نسبت به تزریق داروهای کورتونی، استفاده از این ترکیبات جدید، روز به روز مورد توجه و استقبال بیشتری از جانب بیماران قرار میگیرد. این ترکیبات عبارتند از:
هیالورونیک اسید
این داروها که به اشتباه به عنوان غضروف ساز شناخته میشوند باعث افزایش لغزندگی و کاهش اصطکاک در فضای مفصل میگردند که در نهایت به کاهش درد، بهبود عملکرد و افزایش انعطاف پذیری و دامنهی حرکت مفصل زانو منجر میشوند. تعداد تزریق بر اساس جرم مولکولی دارو از یک تا سه نوبت تزریق در هر دورهی درمان متغیر است و اثرات آن به مدت چندین ماه ادامه دارد.
پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
خون از دو قسمت پلاسما و سلول های خونی تشکیل شده است. پلاسما بخش مایع خون ماست که از آب و پروتئین تشکیل شده است. پلاسما باعث تسهیل حرکت گلبول های قرمز و سفید درون رگ میشود. پلاکتها ذرات کوچکی هستند که در تشکیل لخته خون و ترمیم بافتی مشارکت دارند.
برای تهیهی پلاسمای غنی از پلاکت یا پی آرپی ابتدا ۳۰ تا ۴۰ سی سی خون از بیمار گرفته شده و سپس به وسیله دستگاهی به نام سانتریفیوژپلاسمای خون که غنی از پلاکت است از سلوالها جدا می شود. این پلاسما که بعد از این مراحل پی آرپی نامیده میشود به وسیله سرنگ از داخل لوله برداشته شده و برای تزریق آماده است. به دنبال تزریق پی آر پی، پلاکت های موجود در آن در محل آسیب پراکنده شده و مواد ترمیم کننده ترشح می کنند و پروسه ترمیم بافتی شروع می شود.
در هر دوره درمان معمولا دو تزریق با فاصله دو تا چهار هفته انجام میشود. این روش تاثیر بسزایی در کاهش درد و بهبود عملکرد بیمار دارد و اثرات آن در مقایسه با سایر روش های تزریقی مدت زمان بیشتری ادامه مییابد.
گاز ازن در درمان آرتروز زانو
ازن یک گاز بی رنگ و بدبو است که از سه اتم اکسیژن تشکیل شده و عملکرد اصلی آن حفاظت در برابر اشعه ماورا بنفش خورشید می باشد. علی رغم برخی عوارض نامطلوب مانند اثرات سمی بر سیستم تنفسی، گاز ازن اثرات درمانی بسیار زیادی نیز دارد. در سالهای اخیر استفاده از ازن تراپی در کنترل درد و بهبود عملکرد بیماران مبتلا به بیماری های اسکلتی-عضلانی مورد توجه پزشکان زیادی در سراسر دنیا قرار گرفته و با توجه به این که گاز ازن خاصیت ضد التهابی بالایی دارد، نسبتا سریع الاثر است و محدودیت های تزریق کورتیکواستروئید (کورتون) را ندارد، محبوبیت زیادی پیدا کرده است.
از شایعترین بیماری های اسکلتی عضلانی که ازن تراپی در آنها کاربرد دارد میتوان به آرتروز زانو و بیرون زدگیهای دیسک اشاره کرد.
تزریق داخل مفصلی ازن جهت درمان آرتروز زانو
به دنبال تزریق داخل مفصلی در فرد مبتلا به آتروز زانو، گاز ازن در مایع مفصلی حل میشود سپس از آزادسازی مواد التهابی و آنزیم های تخریب کنندهی غضروف جلوگیری کرده و با متوقف ساختن چرخه درد و التهاب، اثرات ضد التهابی خود را بدون اینکه منجر به تخریب غضروف شود، اعمال می کند. همچنین گاز ازن با تحریک فیبروبلاست ها و آنزیم های آنتی اکسیدان، اثر محافظتی بر روی غضروف مفصل دارد و قابلیت بازسازی و ترمیم نسبی در غضروف مفصل ایجاد می کند.
تمامی این پروسه ها با روند موجود در آرتروز زانو مقابله می کند که در نهایت منجر به بهبود عملکرد و افزایش کیفیت زندگی بیماران میشود.برای تهیه گاز ازن، از یک ژنراتور استفاده میشود که گاز اکسیژن خالص را به گاز ازن با حجم و غلضت معین تبدیل میکند. با توجه به شدت درگیری مفصل، علائم بیمار و تشخیص پزشک، تعداد جلسات تزریق گاز ازن، متغیر است و به طور میانگین شامل دو الی سه تزریق با فاصله یک هفته میباشد. در صورت نیاز، ازن تراپی هر ۶ ماه یا یک سال تکرار میشود.لازم به ذکر است اثربخشی این روشها در افرادی که کنترل وزن بهتری دارند و از برنامهی ورزشی مناسب پیروی میکنند به طور قابل توجهی بیشتر است.
درمان غیر جراحی آرتروز زانوهمانطور که گفته شد آرتروز یک بیماری مزمن با پیشرفت آهسته میباشد که میتواند زندگی و فعالیت روزانه فرد را دچار مشکل کند. از آنجایی که هیچ درمان قطعی برای آرتروز وجود ندارد، تمرکز بر اصلاح سبک زندگی، کاهش وزن و برنامهی ورزشی منظم، اهمیت زیادی در کنترل علائم، بهبود عملکرد بیمار و پاسخ به درمان دارد. همچنین توانبخشی مناسب بیماران قبل از جراحی تعویض مفصل و ادامهی آن بعد از دورهی نقاهت، به اثربخشی بیشتر جراحی و بهبود عملکرد روزانهی فرد منتهی میگردد. پزشکان متخصص طب فیزیکی و توانبخشی نقش مهمی در این زمینه ایفا میکنند. درمان آرتروز زانو بدون جراحی شیوه درمانی است که میتوان با کمک متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی ان را درمان کرد. |
چه زمانی بیمار کاندید جراحی تعویض مفصل زانو میشود؟
درمان آرتروز زانو بدون جراحی : در موارد آرتروز شدید همراه با تغییر شکل قابل توجه زانو و درد و خشکی شدید مفصل که به درمانهای گفته شده پاسخ نمیدهد و باعث اختلال در انجام فعالیتهای روزانه میشود، بیمار کاندید عمل جراحی تعویض مفصل میگردد. نکته حائز اهمیت این است که قبل از تصمیم برای جراحی، بیمار تحت درمان غیر جراحی و توانبخشی حداکثری قرار گرفته باشد و درصورت عدم پاسخ به درمان، جهت جراحی انتخاب شود.
با توجه به عمر محدود مفصل مصنوعی، بهتر است جراحی تعویض مفصل تا حد ممکن به تاخیر بیفتد و بیمار تحت توانبخشی و درمان غیرجراحی قرار بگیرد. سن مناسب برای تعویض مفصل حدود ۶۰ تا ۶۵ سال است تا نیاز به تعویض مجدد مفصل به حداقل برسد هرچند درموارد آرتروز شدید و اختلال عملکرد واضح فرد علی رغم درمانهای حمایتی، ممکن است جراحی تعویض مفصل در سنین پایینتر نیز انجام پذیرد. برای کسب بهترین نتایج از جراحی تعویض مفصل، کاهش وزن و برنامهی ورزشی منظم و منسجم قبل و بعد از جراحی ضروری میباشد.
درمان آرتروز زانو ( درمان آرتروز زانو بدون جراحی ) توسط متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی
ویزیت در بجنورد
ویزیت در آبادان
ویزیت در بندرعباس
ویزیت در بیرجند
ویزیت در دماوند
ویزیت در تهران
ویزیت در زنجان
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.